Dzieci ulicy...

Co sądzicie o dzieciach i nastolatkach, których dosłownie wychowuje ulica...? Rodzice sie nimi nie interesują, napadają aby zdobyć pare groszy, żyją w czasem bardzo dziwnych warunkach. Czesto sa to osoby uwazane za "twarde"... Ich zachowanie jest bardzo specificzne... Co o tym wszystkim sądzicie...?!? Jak na to reagujecie...?

prawie jak sparta...

Wicher, jak zwykle jednym zdaniem wszystko próbuje powiedzieć... Hmm... Prawie, jak sparta... Nie powiedziałbym, choćby dlatego, że u nas tak nie musi być, a tam panowały takie zasady. Dzieci ulicy mają niewąpliwie trudno, muszą sobie same radzić, szybciej niż inni dojrzeć.. Choć nie nazwałbym tego "100% dojrzałością", choćby dlatego, że dzieci ulicy raczej nie są odpowiedzialne. Życie takich dzieci ogranicza się dosłownie do ulicy i czterech ścian domu (albo i niekoniecznie). Nawet miejsca zabaw często takie dzieci nie mają (nie mówiąc oczywiście o ulicy, czy jakichś miejscach niezbyt bezpiecznych). Życie w surowych i trudnych warunkach niestety wymaga od nich, zmusza je do "walki o przetrwanie" wszelkimi możliwymi sposobami. Tyle póki co mogę powiedzieć, choć jak dyskusja się ożywi, to może wtrącę jeszcze swoje trzy grosze.

Dzieci ulicy dzielą się na 2 kategorie:
a) tych którzy już widzieli gówno ulicy i w przyszłości się wyrwią bo nie chcą tak samo, tych jest garstka
b) tych którzy w tym gównie zostaną do końca, tych jest wiele więcej
Mówię tu o tych 100% dzieciach ulicy, są też takie których tak nie nazywamy chociaż poznali prawa tej miejskiej dżungli ale mają zainteresowanie rodziców którzy o nie dbają.

ładne patologie.. małych dzieci mi żal bo wyrastają z nich takie różne dziwne rzeczy jeśli rodzice się nie interesują. Ale myślę tez, że jeśli dziecko jest już starsze może samo decydować jakie będzie. Nie musi być złodziejem, dilerem czy czymś tam innym. Każdy decyduje o swoim losie ;]

W sumie kadzy decyduje sam lecz powiedcie sami - tacy ludzie maja o wiele gorszy start.... Lecz jezeli im zalezy to wkoncu wszystko jest mozliwe!

wicher napisał:

prawie jak sparta...

Prawie robi wielką różnicę.

Mnie to przeraża. Naoglądałam się dosyĆ dzieci biegających 360 dni w roku po Pigalu. Zawsze same, często brudne. Mają nie więcej niż 9 lat, ale bez zażenowania podchodza rzucajac "doroslym glosem" cos w stylu "daj petko". Gdzie ich rodzice? Na jakich ludzi wyrosna?

Ktos madrze powiedzial, ze ludziom powinno sie robic jakies szkolenia zanim pozwoli sie na to, by sie mnozyli.

Dal mnei to jest straszne. Jak ludzie wiedza ze nie beda chcieli dziecka to po co sie wogóle kochali. Bezsens. Żal mi tych dzieci, a rodziców to bym chyba zadusiła...

Plutoniak napisał:

Dal mnei to jest straszne. Jak ludzie wiedza ze nie beda chcieli dziecka to po co sie wogóle kochali.

No wiesz... czasami może wydarzyć się wypadek... chyba przykładu takiego wypadku nie muszę podawać.